Αναρτήσεις

Πρόσφατη ανάρτηση

Την πόρτα ανοίγω...

Εικόνα
ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΑΝΟΙΓΩ ΤΟ ΒΡΑΔΥ Της γης οι θλιμμένοι Συντροφιά με τον σκυλάκο Συντροφιά με τον γαϊδαράκο The door I open at night Την πόρτα ανοίγω το βράδυ Την λάμπα κρατώ ψηλά Να δούνε της γης οι θλιμμένοι Να 'ρθουνε να βρουν συντροφιά Να βρούνε στρωμένο τραπέζι Σταμνί για να πιει ο καημός Και ανάμεσα μας θα στέκει Ο πόνος του κόσμου, αδερφός Να βρούνε γωνιά να ακουμπήσουν Σκαμνί για να κάτσει ο τυφλός Και εκεί καθώς θα μιλάμε Θα 'ρθει συντροφιά και ο Χριστός 💦 1977 Τα Λυρικά Μίκης Θεοδωράκης, ποίηση Τάσος Λειβαδίτης Ζωντανή ηχογράφηση από συναυλία στο Λυκαβηττό, Αύγουστος 1977 Related [Πάτμος στα μονοπάτια της μνήμης] εδώ Την πόρτα ανοίγω το βράδυ - Πυξ Λαξ Υάκινθοι - Λουλούδια στολίδια της γης

Η Βεντάλια της Λαίδης Ουίντερμιρ

Εικόνα
Η Βεντάλια της Λαίδης Ουίντερμιρ Λόρδος Darlington προς Λαίδη Wintermere —Μπορώ να αντισταθώ σε όλους τους πειρασμούς εκτός από τον ίδιο τον πειρασμό... Winifred Emery 1892 Lady Wintermere's Fan - Play is starting! 🪶 Lady Windermere's Fan Η Βεντάλια της Λαίδης Ουίντερμιρ (1892) - Συγγραφεύς Oscar Wilde Κωμωδία σε 4 πράξεις Lady Windermere's Fan Η βεντάλια της λαίδης Γουίντερμιρ με υπότιτλο Ένα έργο για μια καλή γυναίκα (αγγλικός τίτλος: Lady Windermere's Fan με υπότιτλο A Play About a Good Woman ) είναι θεατρικό έργο σε τέσσερις πράξεις του Όσκαρ Ουάιλντ, που πρωτοπαρουσιάστηκε τον Φεβρουάριο 1892 στο Λονδίνο και εκδόθηκε το 1893. Είναι το πρώτο έργο του Όσκαρ Ουάιλντ που ανέβηκε στη σκηνή και είχε τεράστια επιτυχία, μόλις ένα χρόνο αργότερα, το 1893, ανέβηκε στο Μπρόντγουεϊ. Το έργο αφηγείται δύο μέρες από τη ζωή ενός αριστοκρατικού ζευγαριού στη βικτωριανή Αγγλία. Η λαίδη Γουίντερμιρ, μια νεαρή γυναίκα με άκαμπτες και αυστηρές ηθικές αρχές, και ο λόρδος σύζυγό

Το Αηδόνι και το Τριαντάφυλλο

Εικόνα
Το Αηδόνι και το Τριαντάφυλλο Όσκαρ Ουάιλντ 🐦 🌹 The nightingale and the rose Το Αηδόνι και το Τριαντάφυλλο - Όσκαρ Ουάιλντ Αυτό που απλώνεται μπροστά μου είναι το παρελθόν. Είμαι αναγκασμένος να το κοιτάξω με διαφορετική ματιά, να κάνω τον κόσμο να το κοιτάξει με διαφορετική ματιά, να κάνω τον κόσμο να το κοιτάξει με διαφορετική ματιά, να κάνω το Θεό να το κοιτάξει με διαφορετική ματιά. Αυτό δεν μπορώ να το κάνω αγνοώντας το τι θεωρώντας το ασήμαντο, ή εγκωμιάζοντας το, ή αρνούμενος το. Ο μόνος τρόπος που μπορεί να γίνει αυτό είναι, να του προδώσω μια πληρότητα, με το να το δεχτώ σαν ένα μέρος της εξέλιξης της ζωής μου, και του χαρακτήρα μου, με το να σκύψω το κεφάλι σε κάθε τι που έχω υποφέρει. Μην ξεχνάς σε τι τρομερό σχολείο μαθητεύω. Και όσο φθαρτός, όσο λειψός και να είμαι, έχεις πολλά ακόμη να κερδίσεις από μένα για να μάθεις την απόλαυση της ζωής και την απόλαυση της τέχνης.  Ίσως να έχω εκλεγεί για να σου μάθω κάτι πολύ πιο υπέροχο - το νόημα της θλίψης και την ομορφιά της.

Μέσα στα καπηλειά

Εικόνα
Μέσα στα καπηλειά... Σκηνικό Χθες Σκηνικό Σήμερα Inside the tavernas Μέσα στα Καπηλειά Κ. Π. Καβάφης 1863 - 1933 Μέσα στα καπηλειά και τα χαμαιτυπεία της Βηρυτού κυλιέμαι. Δεν ήθελα να μένω στην Αλεξάνδρεια εγώ. Μ' άφισεν ο Ταμίδης κ' επήγε με του Επάρχου τον υιό για ν' αποκτήσει μια έπαυλι στον Νείλο,  ένα μέγαρον στην πόλιν. Δεν έκανε να μένω στην Αλεξάνδρεια εγώ. Μέσα στα καπηλειά και τα χαμαιτυπεία της Βηρυτού κυλιέμαι. Μες σ' ευτελή κραιπάλη διάγω ποταπώς. Το μόνο που με σώζει σαν εμορφιά διαρκής, σαν άρωμα που επάνω στη σάρκα μου έχει μείνει, είναι που είχα δυο χρόνια δικό μου τον Ταμίδη,  τον πιο εξαίσιο νέο, δικό μου - όχι για σπίτι ή για έπαυλι στον Νείλο. Κ. Π. Καβάφης [Μέσα στα καπηλειά...] 1926 Notes Βηρυτός = πρωτεύουσα Λιβάνου, Αλεξάνδρεια = Β΄ μεγάλη πόλη της Αιγύπτου μετά την πρωτεύουσα Κάιρο.

Οι δικοί μου

Εικόνα
Οι δικοί μου Les Miens (Our Ties) Our Ties Υπόθεση Ο Μουσά ήταν πάντα ευγενής, αλτρουιστής και πάντα έτοιμος να βοηθήσει την οικογένεια του αντίθετα με τον αδελφό του Ριάντ πετυχημένος και εύπορος παρουσιαστής αθλητικής εκπομπής στην TV, που χαρακτηρίζεται όμως, από την εγωπάθεια και την αδιαφορία του για τους κοντινούς του ανθρώπους και τη μνηστή του ακόμη. Μια οικογένεια με καταβολές από το Μαρόκο, που ζει στο Παρίσι έχοντας ενσωματωθεί πλήρως στη Γαλλική κουλτούρα, προσπαθεί να διατηρήσει τους ισχυρούς οικογενειακούς δεσμούς, την αίσθηση των εθίμων και συνηθειών της δικής τους πατρίδας. Οι ακατάλυτοι δεσμοί της οικογένειας —στο τέλος υπερισχύει η ειρήνη μέσω του παραμερισμού του εγωισμού, με τη φροντίδα για τους άλλους. Η επανένωση φέρνει πάλι κοντά τα τρία αδέλφια και τους γύρω τους - όσους παρέμειναν, (αναφορές στο χωρισμό των ζευγαριών), αυτή τη φορά δίχως τσακωμούς και πικρά λόγια... Σύνοψη Ο Μουσά απογοητευμένος από την εγκατάλειψη της γυναίκας του βγαίνει έξω να ξεσκάσει καλεσ

Περί ορέξεως...

Εικόνα
Περί Ορέξεως... Jean-Pierre Bacri, Christiane Millet 👔 Le goût des autres 2000 Αφιέρωμα Ζαν-Πιερ Μπακρί (Jean-Pierre Bacri) —εξέχων ηθοποιός και συγγραφεύς (γ. Αλγερία 1951 - θ. Παρίσι 2021) Jean-Pierre Bacri, Anne Alvaro Υπόθεση 🎞 Γαλλικές ταινίες μια λίστα εδώ Περί Ορέξεως ν. 125 Τρεις άνδρες, τρεις γυναίκες διαφορετικού χαρακτήρος, δυνατοτήτων, προτιμήσεων. Ο Καστελά είναι ιδιοκτήτης μιας βιομηχανίας σιδερένιων βαρελιών στη Ρουέν, ο Μπρούνο είναι ο οδηγός του παίζει φλάουτο, ο Φρανκ είναι ο προσωρινός του σωματοφύλακας ενόσω διαπραγματεύεται ένα συμβόλαιο με Ιρανούς, η γυναίκα του Ανζελίκ είναι διακοσμήτρια ρομαντικών δωματίων και αγαπάει το σκύλο της. Ο συντηρητικός Καστελά προσλαμβάνει μια σαραντάχρονη ηθοποιό την Κλάρα να του διδάξει Αγγλικά και βρίσκει την ίδια και τη μποέμ ζωή της γοητευτικά ώστε να την ερωτευτεί. Είναι αυτός έρωτας λοιπόν; Τι θα του έλεγε αν της εκδήλωνε τον έρωτα του; Μέσω του Μπρούνο ο Φρανκ γνωρίζεται με τη Μανί σερβιτόρα που ανακατεύεται με τη διακίνη

Η Λίμνη

Εικόνα
Η Λίμνη - Λαμαρτίνος Κύκνοι στη λίμνη 🌘 The Lake Η Λίμνη είναι το πιο όμορφο κι εκφραστικό τοπίο είναι το μάτι της γης κοιτώντας την ο παρατηρητής αναλογίζεται το δικό του βάθος ύπαρξης —Henry David Thoreau, Αμερικανός συγγραφεύς, φιλόσοφος νατουραλιστής "Η Λίμνη" του Λαμαρτίνου Πάντα λοιπόν θα τρέχο(υ)με προς άγνωστο ακρογιάλι θα καταποντιζόμεθα(στε) στου τάφου τη νυχτιά, χωρίς ποτέ έν’ απάνεμο μέσ’ στην ανεμοζάλη, ούτ’ ένα καταφύγιο στη βαρυχειμωνιά! [Συνομιλία με τη Λίμνη] Κοίταξε, λίμνη, κοίταξε! Δεν έκλεισ’ ένας χρόνος πο ’παίζε με το κύμα σου χαρούμενη, τρελή, και τώρα, τώρα ο δύστυχος, κάθομαι, λίμνη, μόνος στην πέτρα εδώ, όπου πάντοτε μας έβλεπες μαζί. Καθώς και τώρα, εμούγκριζες και τότε αγριεμένη κι εξέσχιζες τα στήθη σου στου βράχου τα πλευρά, ανήσυχη παράδερνες στην άκρη, θυμωμένη, κι εράντιζες τα πόδια της με τον αφρό συχνά. Θυμάσαι, λίμνη, μόνοι μας μια νύχτα εγώ κι εκείνη ελάμναμε (κουπί τραβάγαμε) άφωνοι οι φτωχοί στα κρύα σου νερά· τ’ α