Poetic.Night

Παρελθόν και Παραδόσεις Κωνσταντίνος Θεοτόκης - Ο Καραβέλας  ▪ Εικαστικό Robert Dunkan Ο πολιτισμός ενός έθνους κρίνεται από το πως συμπεριφέρεται στα ζώα του —Mahatma Gandhi Σήμερα 4 Οκτωβρίου, είναι η παγκόσμια ημέρα των ζώων. Κάθε λογής ζώο όχι μόνο τα οικόσιτα, τα αδέσποτα του δρόμου αλλά και όλα τα ζώα, έχουν την τιμητική τους μέρα: όλα όσα ζουν στις πόλεις, στους αγρούς, στις θάλασσες, στους ουρανούς. Ο Βουκολισμός ήταν ζωγραφικό ρεύμα με κύριους εκπρόσωπους τους Γάλλους Φραγκονάρ /Jean-Honoré Fragonard ▪ Ρενουάρ /Pierre-Auguste Renoir, Μανέ /Édouard Manet κλπ που αναπαρήγαγαν με τον χρωστήρα σκηνές του δάσους : εικόνες κυνηγιού, δάση με νύμφες και ερωτιδείς, εκδρομείς σε πρόγευμα στη χλόη, βοσκούς με τη φλογέρα τους ανάμεσα σε προβατάκια που έβοσκαν αμέριμνα στο λιβάδι. Παιδάκια που παίζαν με τα αρνάκια, φάρμες όπου οι γελάδες στο φράχτη μουγκάνιζαν ευχαριστημένες καθώς ο ανασκουμπωμένης αγρότης απομακρυνόταν με τα δοχεία του αμεργμένου γάλακτος. Εκτός από τη ζωγραφική ο βουκο

Ελευθερία Ο Πολ Ελυάρ, Γάλλος ποιητής, υπήρξε εκ των ιδρυτών και στυλοβάτης κατόπιν της λεγόμενης σχολής του Σουρεαλισμού στην ποίηση, μεταξύ των Γκιγιόμ Απολινέρ, Αντρέ Μπρετόν, Αρτύρ Ρεμπό, Ζαν Κοκτώ και λοιπούς. Αρχικά είχε ενταχθεί στον ντανταϊσμό, για να μεταπηδήσει στη συνέχεια στον σουρεαλισμό... Paul Éluard 1895-1956 Paul Éluard Ελευθερία - Liberté Καρδιά - Αιματίτης λίθος Στο μαθητικό μου τετράδιο Στο θρανίο μου στα δένδρα Στον άνεμο στο χιόνι Γράφω το όνομα σου Στις σελίδες που διαβάζω Στις κενές σελίδες Σε στάχτες χαρτιά λίθους από αιματίτη Γράφω το όνομα σου Στις χρυσαφιές εικόνες Στα σπαθιά των πολεμιστών Στο στέμμα των βασιλιάδων Γράφω το όνομα σου Στη ζούγκλα της ερήμου Στις φωλιές στις καλαμιές Στην ηχώ των παιδικών μου χρόνων Γράφω το όνομα σου Στους αγρούς στους ορίζοντες Στα φτερά των πουλιών Στο μύλο των σκιών Γράφω το όνομα σου Στις λάμψεις της νύχτας Στο λευκό ψωμί των ημερών Στη διαδοχή των εποχών Γράφω το όνομα σου. Με τη δύναμη μιας λ

Τα ελεγεία της Οξώπετρας Οδυσσέας Ελύτης 1911-1996 Ποιητική Συλλογή πέντε χρόνια πριν το τέλος του ποιητή - (Προτελευταίο ποίημα) - κάτι σαν Αποχαιρετισμός... Οδυσσέας Ελύτης  Τα Ελεγεία της Οξώπετρας - Ποίηση Οδυσσέας Ελύτης κατά κόσμον Αλεπουδέλης Ρήμα το Σκοτεινόν Είμαι άλλης γλώσσας, δυστυχώς, και Ηλίου του Κρυπτού ώστε Οι όχι ενήμεροι των ουρανίων να μ' αγνοούν. Δυσδιάκριτος Καθώς άγγελος επί τάφου σαλπίζω άσπρα υφάσματα Που χτυπιούνται στον αέρα και μετά πάλι αναδιπλώνονται Κάτι να δείξουν, ίσως, τα θηρία μου τα χωνεμένα ώσπου τελικά Να μείνει ένα θαλασσοπούλι τ' ορφανό πάνω απ' τα κύματα Όπως και έγινε. Όμως χρόνια τώρα μετέωρος κουράστηκα Κι έχω ανάγκη από γης που αυτή μένει κλειστή και κλειδωμένη Μάνταλα πόρτες κρυφακούσματα κουδούνια· τίποτε. Α Πιστευτά πράγματα μιλήστε μου! Κόρες που εμφανιστήκατε κατά καιρούς Μέσ' απ' το στήθος μου κι εσείς παλαιές αγροικίες Βρύσες που λησμονηθήκατε ανοιχτές μέσα στους αποκοιμισμένους κήπου