Τα alter ego του Σεφέρη

Τα alter ego του Σεφέρη

Ο Γιώργος Σεφέρης στο γραφείο του - οδός Άγρας (Καλλιμάρμαρο)

Seferis alter egos

Γιώργος Σεφέρης ('45) εποχή των διακοπών στη "Βίλα Γαλήνη", Πόρος:

Κύριος Ρωθλάουφ, Κυρία Ζεν, Μαθιός (Πασχάλης) Ένα συν Δύο Alter ego

Ο Πόρος έχει κάτι από τη Βενετία: Κανάλι, επικοινωνία ανάμεσα στα σπίτια με βάρκες, χλιδή, νωχέλεια, αισθησιακό πειρασμό, τόπος για διακεκριμένους διεθνείς ερωμένους... Εδώ συναντάται η Κυρία Ζεν, με τον Κύριο Ρωθλάουφ... —Πρόκειται για λογοτεχνική επινόηση για να δείξει τα δύο alter ego του Σεφέρη: O διπλωμάτης του υπουργείου, o κινούμενος στους κοσμικούς και λογοτεχνικούς κύκλους των Αθηνών, σε αντίθεση με τον Σεφέρη του Πόρου, τον λογοτέχνη, τον άνθρωπο που αρέσκεται στη μοναξιά της Φύσης, τον σκεπτόμενο άνθρωπο για τα ζητήματα της Φύσης, του Καιρού, της Ιστορικής στιγμής - εν αντιθέσει με τον δρώντα κύριο Ρωθλάουφ, που μεταλάσσεται αναγκαστικά ευρισκόμενος πάντα σε οξεία αντίθεση με την κοσμοπολίτισα(!) κυρία Ζεν που εκπροσωπεί το ζητούμενο (;) ερευνούμενο (;) ξορκισμένο (;) —δεύτερο alter ego του...

Εν ολίγοις το ένα alter ego, αναγκαστικό εκ των κοινωνικών συνθηκών, ανοίγει το δρόμο στο ξορκισμένο 2ο Εγώ - της χλευαζόμενης από τον ίδιο, Κας Ζεν που βρίσκεται "υπό" τον "κοσμικό" Κο Ρωθλάουφ (Ο ένας ο κοσμικός, η άλλη γίνεται κατά τα αυστηρότατα πάντα κριτήρια του ποιητή "σούργελο").

Μια άλλη εκδοχή του όρου αφορά στην τελευταία υποσημείωση αλλά με τη σημασία της Απόλυτης Απραξίας - κι αυτό συνιστά ένα ακόμη alter ego του Σεφέρη που κι αυτό το καυτηριάζει σαν το επισημαίνει - γι' αυτό και πάντα θέλει να βρίσκεται εν μέσω κάποιας εργασίας είτε πνευματικής είτε χειρωνακτικής - κόβοντας ας πούμε ξύλα ή σκαλίζοντας το ξύλο, δημιουργώντας ένα υποτυπώδες ξύλινο παιχνίδι.

Χτές: Ο Δρ Ρωθλάουφ και η Κα Ζεν

Ο Δρ Ρωθλάουφ καπνίζει το τσιγάρο του κοιτάζοντας το κανάλι του Πόρου.
Η Κα Ζεν είναι προκλητική, δημιούργημα της φαντασίας ενός απόρου.
Ο Δρ Ρωθλάουφ έριξε το καπέλο του κι ακουμπά το μπαστούνι του σ' ένα στρείδι.
Η Κα Ζεν γυρεύει να σπαράξει τον ντουνιά· το κεφάλι της είναι τρύπιο καρύδι.
Ο Δρ Ρωθλάουφ, με μάτια μύωπα κοιτά τ' αποβράσματα της θάλασσας. πράγματα παράξενα και κάποτε σπουδαία
Η Κα Ζεν κρατά σκουτάρι και σπαθί· φορεί θυσανωτή περικεφαλαία.
Ο Δρ Ρωθλάουφ είναι άμεμπτος· το παλτό του το καμηλό, το τσιγάρο του Παπαστράτου 2.
Η Κα Ζεν (είπε η χαρτού) θα βγάλει μάτι για τον ομορφονιό που θα τη ζεστάνει στο κρύο.
Ο Δρ Ρωθλάουφ πηγαίνει ανύποπτος, χαζός, συνεπαρμένος από τα ψάρια που χοροπηδούνε-
Μάδησε μια μαργαρίτα, Μαθιέ... Θα συναντηθούνε;... δε θα συναντηθούνε;...

Source [Ο κύριος Ρωθλάου] εδώ

Brindisi, 1994, La Traviata Luciano Pavaroti - Ας πιούμε υψώνοντας χαρούμενοι τα ποτήρια μας

La Traviata Giuseppe Verdi - Libiamo ne' lieti calici