Μουσείο Flaubert
 |
| Pavillon Flaubert - Croisset (Canteleu) |
Το καλοκαίρι του 1844 οι Φλωμπέρ εγκαθίστανται σε μια ιδιοκτησία ευρισκόμενη στις όχθες του Σηκουάνα, στην Κρουασέ που ανήκε στη νομαρχία του Καντελέ. Πρόκειται για μια δευτερεύουσα διαμονή της οικογένειας, η οποία περνάει τους χειμώνες στη Ρουένη.
Μετά από τις νευρικές κρίσεις και τα πένθη του 1846, η Κρουασέ γίνεται προνομιούχος τόπος συγγραφής για τον Γκυστάβ. Μετά το θάνατο του η ανηψιά του Καρολίν Φράνκλιν Γκρου μαζί με το σύζυγο της - κατεστραμμένοι οικονομικά από μια πτώχευση πωλούν την ιδιοκτησία. Η μεγάλη κατοικία κατεδαφίζεται.
Το μόνο που μένει είναι το μικρό οίκημα του κήπου που γίνεται λογοτεχνικό μουσείο. Μόνη μαρτυρία του τόπου όπου ο Φλωμπέρ έγραψε όλο του το έργο, το περίπτερο αυτό, φέρνει στο νου τον συγγραφέα και τους φίλους του που σύχναζαν εκεί: ο Γκυ Ντε Μωπασάν, η Γεωργία Σάνδη, ο Λουί Μπουιλέ, ο Εντμόν Ντε Γκονκούρ ο Εμίλ Ζολά κ.ά. Εκεί βρίσκονταν τα πορτρέτα της οικογένειας και των φίλων καθώς και τα αντικείμενα του γραφείου του.
Το χρονικό του σπιτιού Το 1845, η οικογένεια Φλωμπέρ αγοράζει στην Κρουασέ, στο Καντελέ, ένα λευκό, διόροφο σπίτι του 17ου αιώνα, στην όχθη του Σηκουάνα. Αυτή η κατοικία υπήρξε ιδιοκτησία των μοναχών του Αβαείου Σεντ-Ουέν. Ο ίδιος ο Φλωμπέρ έλεγε πως εκεί ο Πασκάλ (Pascal) 🔻 έμεινε για λίγο και πως ο Αββάς Πρεβόστ (Abé Prévost) εμπνεύσθηκε τη Μανόν Λεσκό.
Για τους Φλωμπέρ είναι πρώτα απ' όλα μια εξοχική κατοικία. Τον Γενάρη και τον Μάρτη του 1846, οι διαδοχικές απώλειες του πατέρα και της νεαρής αδελφής του που πέθανε στη γέννα, αλλάζουν την κατάσταση: Ο Γουσταύος εγκαθίσταται μονίμως στην Κρουασέ μαζί με την κυρία Φλωμπέρ τη μητέρα του, που ασχολείται με το σπίτι και το μεγάλωμα της εγγονής της Καρολίν.
Στην Κρουασέ ο Φλωμπέρ έγραψε όλο του το έργο. Απαγγέλει τα κείμενα του, μόνος, είτε με την παρουσία των φίλων του. Ο Λουί Μπουιλέ όταν έρχεται στη Ρουένη, τον επισκέπτεται κάθε βδομάδα. Οι συγγραφείς που συναντά στο Παρίσι έρχονται κι αυτοί να τον επισκεφθούν: ο Μαξίμ Ντυ Καμπ (Maxim du Camps), ο Θεόφιλος Γκωτιέ (Théofile Gautier), οι αδελφοί Γκονκούρ (Frères Goncours), η Γεωργία Σάνδη, (Georges Sand) ο Ρώσος εμιγκρέ Ιβάν Τουργκένιεφ (Ivan Tourgeniev), ο Εμίλ Ζολά (Émile Zola) και προς το τέλος της ζωής του ο νεαρός μαθητής του Γκυ Ντε Μωπασάν (Guy de Maupassant). Το 1872 χρονιά του θανάτου της, η μητέρα του κληροδοτεί το σπίτι στην εγγονή της Καρολίν που έχει παντρευτεί τον Κομανβίλ, υπό τον όρο ο Γουσταύος να συνεχίσει να μένει εκεί.
Η θέληση της γίνεται σεβαστή. Ο Γουσταύος Φλωμπέρ πεθαίνει στην Κρουασέ στις 8 Μαίου 1880, ενώ το έργο του "Μπουβάρ και Πεκυσέ" (Bouvard et Pécuchet) βρισκόταν στο στάδιο της συγγραφής των τελευταίων σελίδων. Η κατοικία κατόπιν, πωλείται από τους Κομανβίλ για να εξαλείψουν τα χρέη τους μετά την πτώχευση τους κατά τη διετία 1874-75. Το μεγάλο σπίτι κατεδαφίζεται για να ανεγερθεί ένα εργοστάσιο που θα στεγάσει πολλές δραστηριότητες, προτού κλείσει οριστικά.
Δεν απέμεινε παρά το μικρό περίπτερο του κήπου, το οποίο το 1904, η Καρολίν Κομανβίλ με την υποστήριξη του Ζαν Ρεβέλ και των οικείων του, θα θελήσει να ξαναγοράσει για να στεγάσει εκεί μουσείο. Έτσι και θα γίνει, στις 17 Ιουνίου 1906.
Χάρις στη βούληση της το περίπτερο διασώζεται, επιτρέποντας την ενθύμηση της ζωής του Γουσταύου Φλωμπέρ στην Κρουασέ: πορτρέται των φίλων και της οικογένειας, σχέδια και λιθογραφίες της εποχής του Γουσταύου Φλωμπέρ, προσωπικά αντικείμενα που αναβιώνουν την ατμόσφαιρα του γραφείου του: μια πολυθρόνα, μια βιβλιοθήκη, ένα γραφείο, πίπες, πένες από φτερό χήνας, και το μελανοδοχείο βάτραχος.
🔺 Blaise Pascal (1623-1662) Γάλλος Μαθηματικός (επιρροές από τον Ευκλείδη), φυσικός, συγγραφέας και φιλόσοφος —περισσότερα εδώ
Σχετικά 👉 Αδελφοί Γκονκούρ στενογράφοι του μοντερνισμού
