Edgar Degas: Η σιδερώτρα

Edgar Degas (1834 - 1917) - La Repasseuse 1863

Παρατηρώντας αυτόν τον πίνακα το πρώτο που αναδεικνύεται είναι το ύφος της παρατηρούμενης γυναίκας: Είναι αλήθεια πως ο ζωγράφος βλέπει και αποτυπώνει με το πινέλο του αυτό που οι υπόλοιποι δεν διακρίνουν. Θα περίμενε εκ πρώτης όψεως κανείς να δει μια ανασκουμπωμένη, κουρασμένη γυναίκα που σιδερώνει - τουναντίον, διακρίνουμε τη χαρά, την ευχαρίστηση στο πρόσωπο του δρώντος υποκειμένου. Γιατί; αναρωτιόμαστε αυτή η χαρά;

Ο νους προσπαθεί να ερμηνεύσει: Η αναμονή για κάτι ευχάριστο που θα συμβεί εντός ολίγων ωρών; η χαρά για εκείνο που είχε προηγηθεί; η ευχαρίστηση για το ότι πλύθηκε καλά το ρούχο; το άκουσμα γνώριμων βημάτων και φωνών; η ικανοποίηση πως έχουν τελειώσει οι δουλειές του σπιτιού και τώρα το μόνο που μένει είναι αυτό το λίγο σιδέρωμα; Πολλά περνάνε σαν αστραπή από μπροστά μας.
Το θέμα είναι αναπάντεχα οικείο... Η κίνηση πιασμένη σε παρούσες γοργές, σβέλτες κινήσεις. Βλέπουμε το σίδερο να σηκώνεται, ν' ακουμπά στις πτυχές του ρούχου, να ξαναπέφτει με βιασύνη, γοργά στη σιδερώστρα.

Αλλά εκτός από τη θαυμάσια έκφραση και κίνηση που βγαίνουν απ' τον καμβά του ζωγράφου,, συναρπάζουν τα χρώματα του χρωστήρα: Το καφέ, το αχνό άσπρο, το ξέθωρο μπλε - χρώματα γήινα, μιας καθημερινότητας απτής που ανάγεται με τη δεξιοτεχνία του καλλιτέχνη σε έργο Τέχνης πρώτης γραμμής, μέσα από την με ζήλο δουλεμένη παλέτα του.

Ο ζωγράφος εδώ δεν καταγίνεται με τις λεπτές αιθέριες φιγούρες των μπαλλαρινών, αλλά με τη φιγούρα της γυναίκας ασχολούμενης με τις οικιακές εργασίες - ανάγοντας τη φιγούρα αυτή σε σύμβολο γυναικείας φιγούρας διαχρονικής σημασίας.
πηγή εικόνας