Ο Γκυστάβ Φλωμπέρ αγωνίζεται μόνος εναντίον όλων
Εφηβος επιτηδευμενα μισανθρωπος Ο Γκυστάβ Φλωμπέρ είναι ακόμη έφηβος, δεκαέξι στα δεκαεπτά, όταν γράφει - το δεύτερο εξάμηνο του 1838 - τις "Aναμνήσεις ενός τρελού". Kάτω από τον αστερισμό του ρομαντισμού, του κυρίαρχου λογοτεχνικού ρεύματος εκείνων των ημερών, εγκυμονούν ήδη και μερικά από τα γνωρίσματα που θα τον καταστήσουν, δεκαετίες αργότερα, πατέρα του ρεαλισμού και πρόδρομο του μοντερνισμού. Δεν είναι εύκολο να κατατάξει κανείς αυτό το πρωτόλειο (1838, σε ηλικία 17 ετών!), σε κάποιο καθαρόαιμο λογοτεχνικό είδος. Στέκεται μετέωρο ανάμεσα στην αυτοβιογραφία και στο αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα, στην εξομολόγηση και στην κατασκευή. Διόλου τυχαία δίχασε τους κριτικούς. Ο Αλμπέρ Τιμποντέ το χαρακτηρίζει «μια απλή αυτοβιογραφία και όχι μια μυθιστορηματική γραφή». Για τον Ζαν Μπρινό είναι «εντελώς αληθινό». Ο Πιέρ Ντοζ το εκλαμβάνει ως μια «αυτοβιογραφία άσχημα μεταμφιεσμένη». Ο Ζακ Ντουσέν, απεναντίας, ισχυρίζεται ότι η αφήγηση του Φλωμπέρ δεν ενέχει καμία αξία μαρτυρ