Poetic.Night

Καπνίζω χωρίς να σταματήσω απ' το πρωί αν σταματήσω τα τριαντάφυλλα θα μ' αγκαλιάσουν μ' αγκάθια και με ξεφυλλισμένα πέταλα θα με πνίξουν φυτρώνουν στραβά όλα με το ίδιο τριανταφυλλί κοιτάζουν περιμένουν να ιδούν κάποιον δεν περνά κανείς πίσω απ' τον καπνό της πίπας μου τα παρακολουθώ πάνω σ' ένα κοτσάνι βαριεστισμένο χωρίς ευωδιά, στην άλλη ζωή μια γυναίκα μου έλεγε μπορείς ν' αγγίξεις αυτό το χέρι κι είναι δικό σου αυτό το τριαντάφυλλο είναι δικό σου μπορείς να το πάρεις τώρα ή αργότερα, όταν θελήσεις. Κατεβαίνω καπνίζοντας ολοένα, τα σκαλοπάτια τα τριαντάφυλλα κατεβαίνουν μαζί μου ερεθισμένα κι έχουνε κάτι στο φέρσιμό τους απ' τη φωνή στη ρίζα της κραυγής εκεί που αρχίζει να φωνάζει ο άνθρωπος: "μάννα" ή "βοήθεια" ή τις μικρές άσπρες φωνές του έρωτα. Είναι ένας μικρός κήπος όλο τριανταφυλλιές λίγα τεραγωνικά μέτρα που χαμηλώνουν μαζί μου καθώς κατεβαίνω τα σκαλοπάτια, χωρίς ουρανό κι η θεία της έλεγε: "Α

Ο ήλιος του απογεύματος Κ. Π. Καβάφης - Ο ήλιος του Απογεύματος Την κάμαρην αυτή, πόσο καλά την ξέρω Τώρα νοικιάζονται κι αυτή κι η πλαγινή για εμπορικά γραφεία. Όλο το σπίτι έγινε γραφεία μεσιτών κ' εμπόρων, κ' Εταιρείες. Α η κάμαρη αυτή, τί γνώριμη που είναι. Κοντά στην πόρτα εδώ ήταν ο καναπές, κι εμπρός του ένα τούρκικο χαλί. σιμά το ράφι με δυο βάζα κίτρινα. Δεξιά όχι αντικρύ, ένα ντολάπι με καθρέπτη. Στη μέση το τραπέζι όπου έγραφε κ' οι τρεις μεγάλες ψάθινες καρέγλες. Πλάι στο παράθυρο ήταν το κρεββάτι που αγαπηθήκαμε τόσες φορές. Θα βρίσκονται ακόμη τα καϋμένα πουθενά. Πλάι στο παράθυρο ήταν το κρεββάτι ο ήλιος του απογεύματος το 'φθανε ως τα μισά. ...Απόγευμα η ώρα τέσσερες, είχαμε χωρισθεί για μια βδομάδα μόνο... Αλίμονον, η εβδομάς εκείνη έγινε παντοτινή. Δες το ίδιο σε: Καβάφης Ήλιος του Απογεύματος Φωτο Καθρέφτης, Αρχική Πηγή ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΒΑΦΗΣ Εκδ. Ίκαρος, σελ. 111 Εικόνα 🗝 Λέξεις κλειδιά #γραφεία #εταιρείες #καθρέπτης #τού